Ale piszesz pierdoły... Dlaczego niby charakterystyka szatana jako takiego miałaby być lepiej opisana w książce która nie " tworzy " szatana ? Wiesz Biblia to jest źródło pierwotne więc chyba lepiej opisywać opierając się o nią.. Poza tym Ty też szafujesz faktami bez dowódów.. Biblia to fikcja literacka ? A jakieś tego potwierdzenie..a no tak zapomniałam, że masz pewnie niezbite dowody na nie istnienie Boga... Lepsza wiara i fakty niż "fakty" wyssana z tyłka :D

Kiedy dyskusja schodzi do poziomu rynsztoka, nie podejmuję polemiki.
Proszę tylko nie wkładać w moje usta słów czy tez, których nie powiedziałam. Otóż nie zanegowałam w moim poście ani Boga, ani Szatana jako konceptu.

Przepraszam, miało być: (...) istnienia Boga (...).

Przestańcie się kłócić. Ani jeden ani drugi nie istnieje.

Koncept nie istnieje?

Bóg ani Szatan

Tośmy podyskutowały:)

Nie ma nad czym, bo to nie podlega dyskusji.

Koncepty nie podlegają dyskusji?! Koncept Boga i Szatana istnieje, choćby dlatego, że o nim mówimy, tak samo jak istnieje koncept Kriszny, bogów Wudu, sierotki Marysi, Zagłoby i Mieszka I. Można ich traktować jako bohaterów literackich, czy motywy literackie, jako istoty wyższe, jako istoty realne, jako przedmiot wyobrażeń, jako symbol dobra i zła, jako odbicie mentalności danej epoki i długo by jeszcze wymieniać, ale jako konceptu nie można ich zanegować. Zgodzę się jednak z twierdzeniem, że nie ma co tutaj dyskutować, w końcu to miejsce do wymiany refleksji filmowych, a nie teologiczno-dogmatycznych.

Dla mnie kwestia istnienia Boga i Szatana nie podlega dyskusji, ponieważ przeżyłam śmierć kliniczną. Byłam absolutnie martwa przez ponad 3 dni, a później się obudziłam i zapewniam Cię, że nie oglądałam niczego z innej perspektywy i nie przebywałam w tym czasie absolutnie nigdzie, ani w niebie ani w piekle, po prostu mnie nie było i tyle, więc mam uzasadnione prawo by twierdzić, że nie istnieją żadne takie bzdury. Jak również tak zwana dusza.

Zuzanno, ja się staram i staram wytłumaczyć Ci, że nie zajmuję się tu roztrząsaniem, kto w kogo wierzy, kto kogo widział lub nie widział, ale Ty usilnie próbujesz zmienić temat. Ja mówię o koncepcie, Ty mówisz o swoich doświadczeniach. Ja nie mówię, w co wierzę czy nie wierzę, jaką religię wyznaję, czy nie wyznaje, a Ty usilnie próbujesz mi narzucić swoje poglądy, które nie są oparte na refleksji na temat konceptu, o którym piszę. Otóż ja piszę o przedstawieniu Diabła (jako konceptu!, wyobrażenia!) w Biblii, Raju Utraconym i Adwokacie Diabła- nie zanegujesz chyba, że takie przedstawienia w tych trzech tekstach się znajdują, prawda? Ludzie wiele rzeczy sobie wyobrażają, to znaczy różnym abstrakcjom (czyli np. konceptom) próbują nadać jakiś przyswajalny kształt. Lubią np. przedstawiać koncept miłości jako serce, koncept zła jako Szatana itd. i o tych przedstawieniach (konceptów) chciałam rozmawiać.

Jak dla mnie, to za mało argumentów, by wyciągać takie wnioski. Nie byłaś "absolutnie martwa" jeśli nadal żyjesz.

Jak można palnąć "Byłam absolutnie martwa", a po chwile dodać "a później się obudziłam". Nie neguje twoich doświadczeń, bo nie mam pojęcia co przeżyłaś, nawet nie mogę po twojej wypowiedzi stwierdzić czy piszesz prawdę, czy sobie coś zmyśliłaś (jestem nieufny). Ale to co napisałaś to kompletna bzdura, dlaczego ? Dlatego, że śmierć kliniczna śmierci nie równa.. polega ona na zatrzymaniu funkcji życiowych, ale w stopniu odwracalnym (ponieważ jednak się obudziłaś), nie można tutaj więc używać stwierdzenia, że byłaś absolutnie martwa. Poza tym w medycynie jest wiele zjawisk - śpiączki itp, w przypadku, których jest częściowe zatrzymanie funkcji życiowych, pracy mózgu. Zatem nie możesz na podstawie tak banalnych argumentów negować istnienia siły wyższej.. i mówię to jako osoba raczej niereligijna. Są jeszcze zjawiska, których człowiek nie jest do końca w stanie zrozumieć czy wytłumaczyć .. świat cały czas posuwa się naprzód, medycyna, technika itd, więc nie wiem po co tak się zamykać.

zuzanna27, dawno się tak nie ubawiłam! "Byłam absolutnie martwa przez ponad 3 dni, a później się obudziłam". Mitomania to straszna rzecz, ale zastanawiam się czy może jednak sobie z nas żartujesz i masz straszny ubaw za każdym razem, kiedy ktoś potraktuje poważnie Twoje słowa.

Tak. ;D

a jednak :D

Moźe nie dane ci było tego doświadczyć....tylko osoby w łasce uświęcającej tego doznają

'do Raju Utraconego' Johna Miltona [...] i wyciągnąć z tego tekstu właśnie, a nie z coniedzielnych kazań duszpasterzy, charakterystykę Szatana'
Zdarzyło mi się i uczestniczyć w kazaniach, i Biblię przeczytać, i 'Raj Utracony' przeczytać w dwóch wersjach językowych. Pierwsze, co robi się na zajęciach z literatury brytyjskiej na uniwerku, to odczarowanie tego tekstu z interpretacji romantyków, z Szatanem jako bohaterem pokrzywdzonym przez los i pozytywnym w swojej negatywności. Tekst Miltona pochodzi z okresu Oświecenia, i dużo więcej tam ironii, niż się zazwyczaj przyjmuje. Przy czym jest mocno oparty na tekście biblijnym, który Milton czytał codziennie w wersji hebrajskiej o 4 rano, w ramach porannego pacierza.